niedziela, 25 grudnia 2016

Życie drugie, czyli jak skończyliby Romeo i Julia w skokach narciarskich

Wir wollten nur reden
und jetzt liegst du hier
und ich lieg daneben
Reden, reden

***

Wszystko dzieje się na przełomie roku. Nie wiem którego i nie jestem w stanie się domyślić, gdyż sytuacja taka, jak ta przedstawiona w historii jeszcze nie miała miejsca (a jeśli ma się kiedyś zdarzyć to niech skończy się inaczej). W każdym razie – jak łatwo wydedukować – przełom roku to Turniej Czterech Skoczni, który rozpoczął się mroźnym i wietrznym konkursem w Oberstdorfie, a skoro konkurs był wietrzny to i skoki bywały różne, w zależności od wietrznego kaprysu. Taszczyłem ze sobą swoje narty, a w drodze na wyciąg towarzyszyły mi zawodne jęki publiczności i spikera, z czego wywnioskowałem, że wiatr był wyjątkowo wredny i psuł kibicom widowisko.
Aż w końcu, dosyć niespodziewanie rozległo się pełne radości wycie, a spiker zaczął szprechać z tak zawrotną szybkością, że chyba sam za sobą nie nadążał, a ja aż musiałem zobaczyć kto wywołał takie poruszenie i postanowił pokazać wiatrowi środkowy palec.
Odwróciłem się więc gwałtownie i...
AUA! - usłyszałem z drugiej strony. Zdążyłem tylko zauważyć twarz Krafta na telebimie, zanim powróciłem do poprzedniej pozycji (tym razem bez ofiar), by sprawdzić jaką szkodę wyrządziłem. Mój wzrok napotkał dziewczynę, która próbowała rozmasować bolące czoło Szybko poskładałem fakty w całość i doszedłem do wniosku, że została ofiarą nart, które dźwigałem na ramieniu.
O Jezu, przepraszam! – powiedziałem ze szczerą skruchą, choć tak naprawdę to nie wiem za co ten fikcyjny ja przepraszał? Po co się kręciła tam gdzie nie ma?
Nic się nie stało – odpowiedziała moja ofiara, a skutki mojego niezamierzonego ataku nagle zniknęły.”

– Jak ja kiedyś oberwałem z takim impetem nartami od Stjernena to wylądowałem w szpitalu ze wstrząśnieniem mózgu, ale co będę psuł romantyczny nastrój.
Tande zawył głośno ze śmiechu, za co Fannemel obrzucił go pełnym pogardy spojrzeniem.
– Co znowu?
– Biorąc pod uwagę różnicę wzrostu pomiędzy tobą, a Stjernenem, wydaje mi się, że mógłby on obracać tymi nartami jak śmigłem helikoptera i co najwyżej zniszczyłby ci fryzurę. Chociaż nie wiem czy coś jest w stanie zniszczyć ją jeszcze bardziej.

Koleżance nic się nie stało i dopiero gdy się w tym fakcie upewniłem, dostrzegłem, że ma ładne oczy. I w ogóle, że jest bardzo ładna. Następnie zauważyłem na jej głowie charakterystyczną czapkę z kolekcji Gregora Schlierenzauera i czar prysł.
Przynajmniej na tamten moment, bo inaczej nie byłoby historii.
Musiałem za długo wpatrywać się w jej czapkę, zanadto uzewnętrzniając swoje rozczarowanie jej skocznymi upodobaniami, bo nie zapytana o nic, wyjaśniła mi prędko:
- Jestem jego młodszą siostrą.- Dotknęła Schlierenzauerowych inicjałów na swojej czapce, aby podkreślić kogo ma na myśli.
Radość życia wróciła do mnie w mig, ale nie na długo, bo doszedłem do wniosku, że jest Austriaczką, a jak powszechnie wiadomo – Austria i Norwegia to odwieczni rywale. Nie tylko w sporcie, jak się później okazało, ale do tego momentu jeszcze dojdziemy.”

– Ja pierdolę, od kiedy jesteśmy z Austrią w jakimś śmiertelnym konflikcie? I od kiedy Schlierenzauer ma młodszą siostrę? Ostatnio miał tylko młodszego brata, a jeśli jakaś jego siostra przyszła w ostatnim czasie na świat to ten wasz związek chyba podchodzi pod pedofilię.
– Przestań mi przerywać czytanie swoją bezsensowną paplaniną. To jest fikcja, idioto.
– Z całym szacunkiem, ale to nie ja streszczam swojemu kumplowi jakieś dziwne twory internetu.
Daniel zignorował uwagę Andersa i przeszedł do dalszego ciągu historii.

Byłem rozdarty pomiędzy kiełkującym uczuciem do młodej Austriaczki, a obowiązkiem oddania konkursowego skoku. Chciałem z nią jeszcze pogadać, ale chciałem też skopać tyłek Kotu, który miał skakać ze mną w KO.
Mam na imię Daniel i zapamiętaj, proszę to imię, bo... chciałbym jeszcze kiedyś z tobą pogadać.
- A ja mam na imię Bianca i zapamiętaj to imię, bo będę trzymać za ciebie kciuki najmocniej ze wszystkich twoich fanek. I będę czekać na ciebie po konkursie tam – wskazała dłonią w stronę sklepiku dla kibiców. - Żebyś mógł jeszcze ze mną pogadać.
Urocze, prawda?
Bianca Schlierenzauer trzymała kciuki tak mocno, że pokazałem środkowy palec nie tylko wiatrowi i Kotu ale również tej wiewiórze z Austrii. Kraft, który wcześniej wywołał dziką euforię na Schattenbergschanze mógł sobie popatrzeć na moje plecy, a po drugiej serii również stanąć obok mnie na podium. Jestem pewien, że jego fryzura* skradła mi całe show, ale atencja publiki to nie wszystko. Złoty orzeł na szczęście patrzy tylko na punkty wywalczone w turniejowych konkursach.
Oto zostałem pierwszym liderem Turnieju Czterech Skoczni tamtego sezonu i czym prędzej chciałem podzielić się swoją radością z nowopoznaną koleżanką. Pobiegłem więc w umówione miejsce i... zamurowało mnie, kiedy zobaczyłem, że Kraft mnie uprzedził. Podszedł do pięknej siostry Schlierenzauera i mocno ją uściskał i choć jej twarz nie wyrażała zbyt wielkiego zadowolenia z tego powodu, poczułem się urażony i postanowiłem nigdy więcej się do niej nie odzywać.
Byłem gotów zaryzykować dla niej karierę, ale skoro woli Krafta to proszę bardzo. Jest tyle pięknych dziewczyn na świecie, czemu miałem brać się akurat za tą zakazaną?
Tak postanowiłem, ale po raz kolejny ktoś zrobił ze mnie okropnego pantoflarza i niemalże padłem przed nią na kolana, kiedy weszła mi w drogę w Ga-Pa.
Czekałam na ciebie w Oberstdorfie – oznajmiła, a na jej twarz wkradło się lekkie rozczarowanie. - Miałeś przyjść po konkursie.
Przyszedłem, ale byłaś zajęta – odparłem z wyrzutem, próbując zachować resztki asertywności.
Wyczuła o co mi chodzi. Ach, ten kobiecy szósty zmysł.
Nie przejmuj się Stefanem. On tylko... no wiesz. Leci na mnie. Ale to jest jednostronne uczucie.
Słyszałeś to? Kraft chciał sprzątnąć mi sprzed nosa nie tylko złotego orła, ale także dziewczynę. Jego szczurowata twarz chciała konkurować z moją. No porównaj to sobie.”

Fannemel spojrzał na poharataną po upadku twarz przyjaciela i zastanowił się jak delikatnie przedstawić mu swoją opinię.
– Na chwilę obecną to nawet Kraft jest od ciebie przystojniejszy – oznajmił, nie potrafiąc znaleźć łagodniejszego stwierdzenia.
– Od ciebie też. I to nie tylko na chwilę obecną – odparował Daniel.

Tym razem po wygranym konkursie, prawie spadłem z tego najwyższego stopnia podium, kiedy próbowałem wyprzedzić Krafta w drodze do Bianci. Bardzo nie podobało mi się to, że deptał mi po piętach zarówno w klasyfikacji turniejowej, jak i w walce o serce Schlierenzauerówny. Choć w jednej dziedzinie życia mógłby mi dać spokój. Dobrze, że chociaż w tym drugim przypadku wiedziałem, że zwycięstwo mam jak w banku, bo sama zainteresowana mnie o tym zapewniła. Szkoda, że nie zapewniła o tym Krafta, jakimś subtelnym „Spierdalaj”.
Całe szczęście Stefan był zbyt zajęty udzielaniem wywiadów i tym razem mogłem porozmawiać z Biancą na spokojnie. Znaleźliśmy miejsce z dala od ludzkich oczu, co by nikt nie dostrzegł tej zdrady narodu, której oboje dokonywaliśmy.
Nawet chwyciliśmy się za ręce, skandal!
Ale robienie rzeczy zakazanych dodaje swoistego dreszczyku emocji, a tego po dzikich bojach z Kraftem na skoczni na pewno mi brakowało.
- Następny konkurs jest w Innsbrucku – oznajmiła moja austriacka koleżanka, jakbym co najmniej nie żył skokami narciarskimi i nie znał kolejności konkursów Turnieju Czterech Skoczni. - Doskonale znam to miejsce, więc co byś powiedział, gdybym trochę cię po nim oprowadziła?
Moje fikcyjne „ja” było zachwycone, a ja osobiście uważam, że Innsbruck jest głupi, o! W Alpach też nie ma nic specjalnego. Jak powszechnie wiadomo Góry Skandynawskie są o wiele piękniejsze. Natomiast Bergisel to bezwzględne monstrum czyhające na śmierć skaczących z niej zawodników, a nie jedna z najpiękniejszych skoczni świata.”

- Ktoś tu ma ból dupy – stwierdził złośliwie Fannemel.
- Chyba ty.
- To nie ja wywinąłem orła na słynnej Bergisel. Nie podziwiałem też austriackich alp z perspektywy helikoptera transportującego mnie do szpitala.
– Czy możesz przestać mi przerywać, kiedy nie proszę cię o komentarz?

Nadszedł w końcu ten dzień, kiedy musieliśmy oddać skoki na krwiożerczej Bergisel. Może i tym razem nikogo nie zabiła ani w żaden sposób nie uszkodziła, ale za to zrobiła coś równie okropnego.
Pozwoliła Kraftowi wygrać.
Już czułem jego oddech na szyi, kiedy jeszcze bardziej zbliżył się do mnie w klasyfikacji i byłem przerażony perspektywą ostatniego konkursu, w którym wszystko miało się rozstrzygnąć.
Wszelkie złości i obawy zniknęły w tym samym momencie, w którym na horyzoncie pojawiła się Bianca.
Ten konkurs był nudny jak flaki z olejem. Wszystko się zmieniło, kiedy ty się pojawiłaś – wypaliłem niczym rasowy podrywacz.
Schlierenzauerówna zaburaczyła się lekko i oznajmiła, że też się cieszy, że mnie widzi.
Mam nadzieję, że pamiętasz o mojej propozycji z Ga-Pa?
Cały czas tylko na to czekam – odpowiedziałem nie przestając się uśmiechać.
Bianca zaburaczyła się mocniej i schowała się za swoimi długimi włosami, próbując ukryć rumieńce na swojej twarzy.
Odgarnąłem jej włosy za ucho, aby móc ją widzieć.
Ale ze mnie romantyk.
Mam jeszcze parę obowiązków tutaj, ale jeśli wymienimy się numerami telefonu to możemy się później zdzwonić.
Tak więc zrobiliśmy, po czym pożegnaliśmy się na moment. Ja poszedłem wypełnić obowiązki wobec mediów, a ona postanowiła zacząć przygotowywać brata do przyjęcia faktu, iż pokochała kogoś z norweskiej nacji:
- Gregor, co byś zrobił gdybym zaczęła spotykać się z Norwegiem? – spytała delikatnie.
- O nie! - oznajmił kategorycznie jej starszy brat. - Nawet nie chcę o tym słyszeć – dodał jakby co najmniej nie miał hopla na punkcie Norwegii i nie spędzał z nami więcej czasu niż z Kraftem i Hayböckiem.”

– Dziwisz mu się? Też bym się przeniósł do innej drużyny, jakbyś zaczął romansować z Gangnesem. Albo jakby w drużynie został tylko Bjøreng i Forfang wpatrzeni w swoje srajfony.
– Nie masz się czego obawiać. Nie zamierzam romansować z Gangnesem, ani nie zamierzam kończyć w najbliższym czasie kariery, zostawiając cię na pastwę Bjørenga, Forfanga i ich srajfonów.
– No naprawdę, od razu mi ulżyło.

Gregor kategorycznie zabronił siostrze zadawać się z Norwegami. Dlatego umówiliśmy się przy innsbruckim łuku triumfalnym, ponieważ na nastoletni bunt nigdy nie jest za późno. Nie pytaj mnie proszę, dlaczego jeszcze nie byliśmy w drodze na konkurs do Bischofshofen. Nie pamiętam czy kiedykolwiek mieliśmy pomiędzy Innsbruckiem, a Bischofshofen czas na zwiedzanie i potajemne, miłosne schadzki, ale pomińmy ten nieistotny fakt. W końcu to fikcja.
Obeszliśmy cały Innsbruck wzdłuż i wszerz, dzięki temu poznałem miejsca, o których nie miałem zielonego pojęcia. Wiedziałeś, że mają tam coś, zwane Złotym Dachem?”

– Ta – odparł Fannemel. - Stoi przy nim taka laska w strojnej kiecce, cała upierdolona srebrną farbą. Chyba udaje żywy posąg, albo coś. Rusza się tylko wtedy gdy wrzucisz jej pieniążek do koszyczka. Sprawdziłem czy rzuci dla mnie tą robotę jak wrzucę jej 50 euro, ale wykonała tylko jeden ruch. Czyli tak jak wtedy, gdy ktoś wrzucił jednego centa.
– Desperacja, poziom: ty.
– To był eksperyment społeczny! – usprawiedliwił się Fannemel.
– Tak jest. Kiedy odniesiesz porażkę w jakiejś dziedzinie życia, powiedz, że był to eksperyment społeczny.
Po tych słowach coś pacnęło go w ramię. Zabolało dosyć mocno, mimo że nie był to ciężki przedmiot.
– Moich laczków używasz przeciwko mnie?! - oburzył się Tande gdy spostrzegł narzędzie przemocy w rękach Fannemela.
– Ty stosujesz wobec mnie o wiele gorszy rodzaj przemocy – odpowiedział i opadł na krzesło, czekając na kolejne ciosy w postaci słów.

O dziwo, przyłapano nas dopiero w Bischofshofen po kwalifikacjach.
Które wygrałem.
A które odpuścił sobie Kraft.
Więc co, do jasnej cholery, robił on przy skoczni, kiedy obściskiwałem się z Schlierenzauerówną, chcąc w ten sposób podzielić się z nią radością z wygranych kwalifikacji?
Co tu się dzieje? – spytał, jakby nie miał oczu. Choć patrząc na jego włosy jest to wysoce prawdopodobne. Nie mógł sobie świadomie zrobić takiej krzywdy.
Odskoczyliśmy od siebie jak poparzeni, a Kraft niemalże zapłonął ze złości.
Bianca, jak możesz? – dopytywała wiewiórka kiedy w końcu dotarło do niej „co się dzieje”. – Niech no tylko powiem o wszystkim Gregorowi!
Stefan, zaczekaj! – Bianca próbowała go zatrzymać, ale nim się obejrzeliśmy, już go nie było.
Byliśmy skończeni.
Zawiadomiony o wszystkim Gregor oznajmił Kraftowi, że jest niewyżytym seksualnie mutantem z mózgiem wielkości ziarnka gorczycy (choć w przypadku wiewiórki, należałoby raczej mówić o orzeszku) czyhającym na dziewictwo jego siostry. Potem wyparł się jakoby kiedykolwiek mówił źle o Norwegach, a zakaz, który nałożył na siostrę był tylko żartem, bo koniec końców wszystko jest lepsze dla jego siostry niż wiewióra z tlenionymi kudłami.
Ale do nas żadna z tych informacji nie dotarła. Tkwiliśmy więc w przekonaniu, że nie wolno nam się ze sobą spotykać.
Jak już zdążyłeś zauważyć, Bianca jest całkiem niezła w buntowaniu się, więc tym razem to ja chciałem się zbuntować, mimo że na mnie nikt jawnie nie nałożył żadnego zakazu. Postanowiłem więc popełnić największy błąd swojego życia, choć moje fikcyjne „ja” uważało, że to najlepsze rozwiązanie sytuacji.
Czaisz sytuację? Kraft odpuścił kwalifikacje, które ja wygrałem, wiesz co się w związku z tym stało. Mieliśmy ze sobą rywalizować w pierwszej serii.
No właśnie – mieliśmy. To z pewnością byłaby pasjonująca walka, publiczność lubi takie rywalizacje. Ciekawe jak spodobał im się fakt, że tylko jeden zawodnik z tej pary pojawił się tego dnia na skoczni, rywalizując sam ze sobą.
Drugi natomiast pobijał rekord świata w ludzkiej głupocie i spierdolił ze swoją zakazaną ukochaną... nie mam pojęcia gdzie. Poświęcając tym samym triumf w Turnieju Czterech Skoczni.”

– Ale z ciebie idiota. Jak bardzo trzeba mieć nasrane w głowie, żeby tak bez walki oddać Kraftowi Turniej.
– Ale Kraft nie wygrał.
– Co za niesamowite zwroty akcji. Czyżby zdyskwalifikowali go za fryzurę?
– Gdyby za fryzurę istniały jakieś sankcje to ja z pewnością z automatu dostałbym tego złotego orła.
– Nie wątpię w to.

„– Na jaki rodzaj upośledzenia umysłowego cierpisz, Tande? – spytał Stöckl, gdy po północy wróciłem do hotelu niesiony skrzydłami miłości.
Jakieś wyjątkowo silne niedojebanie mózgowe – stwierdziłeś ty wyskakując nagle zza jego pleców.
Co ci w ogóle strzeliło do głowy?! Zmarnowałeś szansę na pierwszy od dziesięciu lat norweski triumf w Turnieju Czterech Skoczni, ty ciołku!
Niezwykle wyszukana obelga, muszę przyznać.
No ale wygrał twój rodak – powiedziałem, by jakoś go udobruchać. – Nie cieszysz się?
W odpowiedzi dostałem gazetą po głowie.
Nie cieszyłbym się nawet gdyby Kraft faktycznie wygrał. Boże, Tande. Jak ja mam cię teraz ukarać?
To Kraft nie wygrał? – spytałem, kompletnie ignorując fakt, iż trener planuje dla mnie jakąś surową karę. – Jak to?
Zdyskwalifikowali go w pierwszej serii, tak to. Stoch wygrał – wyjaśnił Alex, ale po chwili chwycił się za głowę, przypominając sobie o tym jak mocno nabroiłem. - Stoch wygrał, ale to miałeś być ty, idioto!
Nic by się nie stało, jakbyście mi pozwolili jawnie spotykać się z Biancą! - fuknąłem dramatycznie.
Kim, do diabła jest Bianca? I od kiedy to zabraniamy komukolwiek z kimkolwiek się spotykać?
Bianca to siostra Gregora Schlierenzauera, w której zakochał się Daniel i razem z nią ubzdurał sobie, że zostaną wygnani ze swoich krajów, jeśli ujawnią swoją miłość – wyjaśniłeś trenerowi, a ja zgromiłem cię wzrokiem, bo przecież byłem nieomylny i niczego sobie ubzdurałem. Takie były fakty. Sam Schlierenzauer to potwierdził, zabraniając siostrze spotykania się z Norwegiem. Co z tego, że to był tylko żart, którego Bianca nie zrozumiała?
Jesteś sportowcem, masz odnosić sukcesy, ale jesteś też człowiekiem i masz prawo do miłości. Nawet do Austriaczki. Ja pierdolę, kto ci nagadał takich głupot? Gdyby to była prawda to ja bym już dawno zawisł w miejscu którejś z chorągiewek do pomiaru prędkości wiatru. Miłość jest silniejsza niż konflikty, zapamiętaj to sobie.
I takim oto głębokim przemówieniem naszego szanownego trenera zakończyła się ta historia. Wszyscy żyli długo i szczęśliwie, a konflikt norwesko-austriacki został raz na zawsze pogrzebany, bo – jak to nasz trener zaznaczył – miłość jest silniejsza niż konflikty.”

– Ale kicha. Tak mi to przypomniało Romea i Julię, że liczyłem na jakieś dramatyczne samobójstwo z miłości, a nie na pitolenie Stöckla – powiedział Fannemel, nie kryjąc rozczarowania.
– Poświęcenie zwycięstwa w TCS jest gorsze niż śmierć – podsumował zwięźle Daniel i płynnie przeszedł do kolejnej historii.

*Właściwa akcja opowiadania ma miejsce latem, kiedy świat jest jeszcze nieświadomy apokalipsy, która dokona się na głowie Stefana Krafta, ale dostałam od dziewczyn zgodę na wyprzedzenie faktów.

______________________________

Twitter huczy od prognoz, że to Kraft wygra TCS, więc postanowiłam trochę uspokoić nastroje. No ale koniec końców niezbyt mi się ten rozdział podoba. Przy pierwszym rozdziale miałam trochę większy ubaw. Chciałam Was ładniej po tym Innsbrucku oprowadzić, ale to chyba nie jest dobre miejsce na to. Zrobię to innym razem, w jakichś fajniejszych okolicznościach niż parodia historii miłosnych.
O czym chciałybyście poczytać następnym razem? Mam jeszcze kilka pomysłów w zanadrzu, ale może podsuniecie mi coś na co jeszcze nie wpadłam? :P


PS Ja tam do Krafta nic nie mam, ale uważam, że jest stworzony do tego, żeby się z niego ponabijać :D

17 komentarzy:

  1. Bardzo spodobało mi się twoje opowiadanie, myślę, że zostanę to długo :) Cudownie piszesz <3 Z niecierpliwością (chociaż właśnie przeczytałam ten rozdział xD) czekam na next, weny!
    PS Diethart jest też dobry by się z niego ponabijać XD
    Zapraszam również do mnie : http://zranioneskrzydla.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  2. Czemu Kraft kojarzy się komukolwiek z seksem jak ma sylwetke jak parking dla tira?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. KRAFT JEST BÓSTWEM SEKSU!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
      #Kraftguiltypleasure
      #StefanKraftnałogiem

      Usuń
  3. Jak riczę XDDD
    Jak ja to kocham to słów nie mam. Kocham Cię za ten pomysł, bo jest genialny, tak samo jak wykonanie! Wciąż turlam się ze śmiechu XD
    Miłość odejmuje ludziom mózgu, a już zwłaszcza bohaterom ff. Tande jest tego świetnym przykładem. Olać TCS dla eckm miłych chwil z laską XDDD I te wszystkie akcje z Kraftem XDD No i te wtrącenia Fannisa i Tande są genialne. Tlenu!
    Dobra, nieogarnięty komentarz, sorka. Wiedz, że kocham i że riczę hardo ze śmiechu i że mam nadzieję, że na nowość nie będziemy musiały znowu tyle czekać xd <3

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Niech lepiej ten cały Kraft wstąpi do zakonu i będzie księdzem. Lepiej się przyda niż między ludźmi.

      Usuń
  4. Błagam skończmy już ten wątek kraftomanii, bo ja chcę pisać wam w spokoju komentarze na temat, a nie ryczeć z tej wiewióry tudzież z jej fanów/hejterów bo ciężko to jednoznacznie stwierdzić. Co nie zmienia faktu, że ze śmiechu można się udławić.
    Zresztą samym tym opowiadaniem czasem można. Słodka miłość ponad wszystko, jest w blogosferze często porządana, bo miło jest odskoczyć w bok, tak jak przy oglądaniu głupawej komedii romantycznej. Ale jednak są granice i myślę, że gdyby skakajce faktycznie zagłębiły się w nasz światek, reakcje byłyby bardzo podobne, znaczy się jeden ryczałby z drugiego. Choć Daniel i Anders trafiają na ten moment na same dość optymistyczne historie, bo przecież trupów, samobójców, cmentarzy i rozwalonych psychicznie wraków w zakończeniach też bynajmniej nie brakuje (odezwała się wielbicielka takich rozwiązań, z czasów gdy jeszcze pisała:p Jezu, jak ja często w różnych kontekstach powtarzam to zdanie i aż mi się nie chce wierzyć, że tak serio, to w niedzielę dopiero rok będzie jak z tym skończyłam xD). Ale Ty powoli idziesz do przodu, więc myślę, że kryminalnych wzruszeń Norwegom też nie odbierzesz, bo wydawali się zakończeniem życia drugiego, wyraźnie zniesmaczeni. Swoją drogą, kto by pomyślał, iż Fannemel zna się tak dobrze na Szekspirze.
    Tande leczy słowem czy laczkami? W każdym razie skoro guzy na głowie znikają na jego widok (a co jak co przypieprzenie nartą boleć musi) to może by jakimś cudotwórcą medycyny został. Zielarze, znachorzy, czarownice, telepaci czy takie tam, wybór ma duży. Zresztą sama mogę skorzystać, jeśli na poparzenia od piekarnika też działa. Albo blizny na kolanie. Trudno, że to Norweg, przeboleję jakoś, skoro wystarczy ułamek sekundy.
    Skoro Stjernen ma nowe hobby polegające na waleniu nartami ludzi niskiego wzrostu, to śmiało mogę mu podłożyć jedną kandydaturę. Skoro to serio niszczy fryzurę na amen, to można w tym upatrywać jakieś nadziei.
    Siostra Grega. Dobrze, że nie żona, córka lub matka choć czym by było nawet to, jeśli mamy do czynienia z historią Romea i Julii. A Fannemel to niby się z Daniela nabija, ale w głębi duszy dość mocno to wszystko przeżywa. Lepiej niech wyluzuje, bo skąd wie czy przykładowo w czwartym czy piątym życiu nie odbędzie się jego pogrzeb. Ciężko mu będzie tak wrócić z zaświatów.
    Tande pedofilem:D No mnie znacznie bardziej już na kobietę wygląda, ale na szczerą opinię z ust najlepszego kumpla można liczyć zawsze.
    Gdyby złoty orzeł patrzył na fryzury, to ożyłby i zaczął latać, aby uciec od Krafta. I Anders jak przystało na rekordzistę świata musiałby się wybić z progu i za nim gnać, a nie mieć w szpitalu polew z całego świata.
    Mamy miłość od pierwszego więzienia. I to taką drapieżną, skoro z miejsca pokazuje Bogu ducha winnemu Kotu środkowy palec. No to, że jest marudą i nie posiada luzu w dupie jeszcze nie znaczy, że trzeba go obrażać. To znaczy ja wątpię, żeby w tym opowiadaniu tak pisało, raczej to poetycka narracja Daniela wplata do akcji tego typu, wiele wnoszące przenośnie. Ale i tak:p
    W Romeo i Julii mógłby po prostu po konkursie w Oberstdorfie zdzielić Krafta mieczem czy innym sztyletem, po czym sekretnie poślubić miłość swojego życia. Ale współczesny facet nie może być taki miękki, więc musiał się obrazić. Przynajmniej na dwa dni.
    Bo potem budzi się instynkt prawdziwej walki i chęć podwójnego pokazania wiewiórce gdzie jej miejsce. Zresztą należy ich podziwiać za to ile czasu na zaloty mają podczas TCS-u. Takie genialne skoki, a ani razu nie udali się na trening.
    Czas między GaPa a Insbruckiem, był chyba dłuższy niż ta regulaminowa chwilka, bo uczucie rozwinęło się dość mocno. Choć Daniel i tak ciągle boi się Krafta i tylko magiczne czule słówko 'spierdalaj' może zapewnić mu spokój ducha i trwałe przypieczętować ów związek. 
    Tylko jak można nie kochać Bergisel i ogółem Innsbrucku (czy Innsbrucka, nie wiem jak to się odmienia?). Wiem, że podziwiałam go tylko na zdjęciach, ale miasto jest piękne na pierwszy rzut oka.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Co do Grega, gdyby faktycznie jego siostra (co tam, że starsza, jakąś ma) zaczęła się umawiać z Norwegiem to skakałby chyba pod niebiosa, choć ja ciągle utrzymuję, że mógłby sobie znaleźć lepszych przyjaciół. Czemu nie ma hopla na punkcie Polski, co?

      'Też bym się przeniósł do innej drużyny, jakbyś zaczął romansować z Gangnesem xD.' Nie zrozumiałam sensu wtrącenia akurat tej uwagi, ale widać poważna literatura wywołuje olbrzymie zmiany w mózgach chłopaków.

      'Niewyżyty seksualnie mutant czyhający na dziewictwo'. Może to ten fragment wywołał poruszenie pod rozdziałem? Tak czy owak ja się Gregowi nie dziwię. Mieć Krafta za zięcia i oglądać jego włosy podczas wieczerzy wigilijnej czy byle imienin babci? Dziękuję bardzo.

      I samo zakończenie. Nie mam w zasadzie nic przeciwko zwycięstwu Kamila w TCS, wręcz na odwrót, ale raczej wątpię żeby towarzyszyły temu tak spektakularne okoliczności. Kraft rywalizujący z samym sobą, wzbudził we mnie atak głupawki. Tylko on potrafiłby przegrać w takiej sytuacji.
      A tekst o pitolącym Stocklu podsumował wszystko genialnie:p Uciekli, jednak coś poszło nie tak, gdyż wrócili po kilku godzinach.

      No nic. To jest świetne i pisz nam szybko ciąg dalszy, bo czekam na jakąś tragedię. O! Albo nastoletnią ciążę. Tylko niech zajdzie w nią jakaś dziewczyna, a nie... Wiadomo kto xDD
      Chyba mój komentarz jest nie do końca na temat, ale nie jestem w tym osamotniona jak widać.
      Buziaki❤️

      Usuń
  5. Ja pierdolę, od kiedy jesteśmy z Austrią w jakimś śmiertelnym konflikcie? I od kiedy Schlierenzauer ma młodszą siostrę? Ostatnio miał tylko młodszego brata, a jeśli jakaś jego siostra przyszła w ostatnim czasie na świat to ten wasz związek chyba podchodzi pod pedofilię. - śmieję się z tego tak, że musiałam wyjść do kibla, bo koleżanki z pracy się dziwnie na mnie patrzą ;) ;) a na tapecie na kompie mam zdjęcie mojego kota, także tak no nie teges ;)

    Polewa z Krafta niezła i z tych włosów co przyznaję słuszne jest :D Też nie chciałabym mieć za zięcia takiego Stefcia - kojarzy mi się z osiołkiem ze Shreka ;) Nie bijcie za to, ale mam wrażenie, że zaraz do Michiego powie - no zarycz no :D

    uwielbiam przerywniki rozmów Daniela z Andersem i wyobraziłam sobie jak piszczy AŁA! gdy dostał laczkiem :D
    czekam na kolejny :D
    Mega jest ten blog :*
    pozdrawiam ;)

    A następny może coś o Zakopcu? Może o zakochanej w nich góralce, która odbija im np Żyła swoim hehe ;) :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Leję XDDDDDDDDDD
    To jest tak cudownie absurdalne, że nie mam słów :P
    Zacytuję sobie trzy krótkie fragmenty, żeby Ci bardziej uświadomić, że to wielbię:
    > "Jeśli jakaś jego siostra przyszła w ostatnim czasie na świat to ten wasz związek chyba podchodzi pod pedofilię."
    > "- Na chwilę obecną to nawet Kraft jest od ciebie przystojniejszy
    - Od ciebie też. I to nie tylko na chwilę obecną"
    > "Odgarnąłem jej włosy za ucho, aby móc ją widzieć.
    Ale ze mnie romantyk."
    Kisnę srogo XDDDD
    Dostrzegasz i idealnie przedstawiasz największe absurdy skocznych fanfików i chwała Ci za to. Bo przecież wszystkie zdajemy sobie sprawę, ile takich żenujących tworów istnieje (a na początku pewnie też nam czasem wychodziło coś w tym stylu), ale jak ktoś to zbierze w jednym miejscu i jeszcze dodatkowo uwypukli wszystkie te śmiesznostki, to jest po prostu mistrzostwo świata.
    Ojejku, ale długie zdanie mi wyszło XD
    O Krafcie zostało już powiedziane wiele. Zgadzam się z Tobą - też nic do niego nie mam (ba! ja go nawet lubię), ale niewiele jest wdzięczniejszych obiektów do robienia sobie jaj. W moim prywatnym rankingu chyba tylko Krzysztof Miętus go wyprzedza. A, no i Murańka oczywiście. Tak czy inaczej Kraft jest w ścisłej czołówce.
    No więc dobrze, może bym wyraziła ze dwa zdania opinii na temat samej treści. Bo tu się przecież pasjonujące wydarzenia rozgrywały. Ta odwieczna wojna austriacko - norweska, która kiedyś występowała w każdym opowiadaniu i nie wiadomo za bardzo, skąd się to wzięło. I typowy motyw z siostrą (koniecznie młodszą!) Schlierenzauera, opcjonalnie Morgensterna. I zakazana miłość. I ucieczki. O ja cieee. No faktycznie "Romeo i Julia". Cóż to za szczęście, że tym razem zakończyło się happy endem i zakopaniem topora wojennego między dwiema wrogimi nacjami! Wspaniałe i pouczające rozstrzygnięcie.
    KLASYKA GATUNKU.
    Okej, przyznaję bez bicia, że ten komentarz jest wysoce żenujący XD Ale po prostu wprowadziłaś mnie w tak dobry nastrój, że postanowiłam radośnie zapisać sobie wszystko, co mi tylko do głowy przyszło.
    Aha, i potwierdzam - dostałaś moją zgodę, a nawet błogosławieństwo, na zagięcie czasoprzestrzeni w kwestii fryzury Krafta (a myślę, że... jakby to ująć... mam względem niego szczególne prawa XDDD) i bardzo szanuję, bo wykorzystałaś ten wątek absolutnie genialnie.
    To ja może już skończę.
    Powiem Ci jeszcze tylko, że niecierpliwie czekam na kolejną historię!
    Buziaki!!! :***

    OdpowiedzUsuń
  7. Ja się ubawiłam, czytając to powyżej :D
    Wydaje mi się, że nikt nie ma Ci tego za złe, że się tutaj trochę ponabijałaś z Krafta ;)
    Historia miłosna przedstawiona przez Daniela.... No, niczego sobie.
    Ja nawet sobie nie wyobrażam jak ktoś mógłby się wyśmiewać z historii stworzonych moich opowiadaniach...
    Ty ze znawstwem wyłapałaś wszelkie typowe elementy opowiadań tego typu i jeszcze jak zgrabnie to opisałaś :)
    Czekam na kolejną publikację.
    Pozdrawiam i życzę wszystkiego dobrego w nowym roku :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Podoba mi się ten sposób na historie miłosne... i ogólnie, Twój sposób pisania, więc daj znać jak się pojawi coś nowego ;)

    OdpowiedzUsuń
  9. Świetny pomysł na historię. Czytając miałam wielki ubaw. Z niecierpliwością czekam na kolejną część. :)

    OdpowiedzUsuń
  10. Ogarniam się w końcu i komentuję.
    Przede wszystkim cieszy mnie Twój powrót, bo jak coś czytać w blogosferze to tylko od sprawdzonych i ukochanych autorek.
    Czytając to po ostatnim turnieju, można by się w tym życiu nawet prawdy doszukiwać. ;p
    Wielbię Cię za ten pomysł, nie tylko dlatego że cenię oryginalność, ale też za to, że potrafisz wykorzystać poziom niektórych "dzieł" w tak pozytywny sposób. Nie sposób się nie śmiać, bo choć życia same w sobie raczej nie powinny być śmieszne, w końcu są ludzie, którzy takie historię biorą zupełnie na poważnie. Ale ich komentarze naprawdę rozwalają system.
    Chyba już nie bardzo umiem w komentowanie. Musisz pisać częściej, żebym mogła się rozkręcić.
    W najbliższym czasie zawitam na ucieczkę.
    Pozdrawiam cieplutko

    OdpowiedzUsuń
  11. Tekst po części (z nielicznymi odchyleniami) trochę proroczy. Kraft walczy sam ze sobą, Daniel wypada,Stoch wygrywa. Może to nie przypadek ;) Pozdrawiam i czekam na kolejną dawkę niesamowitego humoru!

    OdpowiedzUsuń
  12. O god! To jest G E N I A L N E. Już kiedyś to mówiłam? Ach, chyba tak. Masz cudowny charakter pisania i jeszcze to. Boziu ty mnie rozwalasz, nie ma momenty gdzie bym się nie śmiała. Cudowne!!! Ale pisz częściej <333333333 Bo ja tu usycham przez cb <3

    I zapraszam też do mnie --->
    https://www.wattpad.com/352032201-abc-norweg%C3%B3w-czyli-poradnik-dla-nieporadnych-prank

    OdpowiedzUsuń
  13. Tam, gdzie nabijają się z fryzury wiewiórki, jestem i ja! Nie ma to jak wszystkie absurdy skocznych fanfików zebrane w jednym miejscu. Mam nadzieję, że tu jeszcze się coś pojawi. :D

    OdpowiedzUsuń
  14. Świetne opowiadanie czekam na więcej. Masz talent do pisania z humorem który w większości ff jest zwyczajnie sztywne. Nie wiem czy da się to zrozumieć ale... to opowiadanie jest tym czego szukam. Pozdrawiam
    Ps. Może mi ktoś polecić opowiadania tego typu(mam na myśli z humorem��)?

    OdpowiedzUsuń